Ανοίξατε φύλλο;

- Ρε συ τι πιτάκια είναι αυτά;..τρελάθηκες...με χτυπημένο πόδι άνοιξες φύλλο;..
- Κουλάρισε καλέ..είπαμε κάνω πράγματα έξω νου και τόπου αλλά ο καιρός που θα καθίσω να ανοίξω φύλλο δε γεννήθηκε ακόμη...κι ούτε θα οριστεί ποτέ ημερομηνία γέννησής του..
Απλά μου τα έφερε η καθαρίστρια του σχολειού..
- Ποια η Βάσω;;..
- Ναι, ρε συ..αυτή με τα 3 παιδιά..κι άνεργο σύζυγο..που τρέχουν δεξιά-αριστερά ολημερίς κι ολοχρονίς για την οικογένεια, μέσα σε χίλιες και δυο χιλιάδες αντιξοότητες...Αυτή που πολλές φορές συναντώ στο σχολειό και μου εξιστορεί με μιαν ανάσα, την ώρα που μαζεύει τον χαμό που έχουμε δημιουργήσει..(ναι, αλλά φέτος είπε ότι νοικοκυρευτήκαμε επιτέλους..το "επιτέλους" το λέω εγώ)..την οδύσσειά της..κι εγώ την αρχίζω με την ιλιάδα μου και σμίγουμε την αγωνία και τη χαρά μας..γιατί αυτές οι άτιμες πάνε μαζί παρ'όλα τα ζόρικα τάκλιν που φιλοδωρούν η μια την άλλη...Από το Σεπτέμβρη του '11 το σχολειό μας είδε της καθαριότητας το πρόσωπο κι εγώ βρήκα στα καλά καθούμενα μιαν άξια γυναίκα, μητέρα, φίλη και συνοδοιπόρο...και νοικοκυρά που ξέρει τη λατρεία μου για τις κάθε είδους πίτες...και τώρα που ξέρει επίσης πως χτύπησα, σκέφτηκε να με γαληνέψει με τον κόπο της...Μα είδες τι άνθρωποι υπάρχουν;..και σε σκεπάζουν με την γλυκασιά τους;...
- Μα καλά..ξανατρελάθηκες κι έβαλες όλο το βάζο με το μέλι πάνω τους;.Έλεος ρε συ..θα παχύνεις...
- Μμμμ...αχ, θεέ μου ας βάλω επάνω μου μερικά γραμμάρια ακόμη καλοσύνης..ακόμα και κιλά δέχομαι απλής και πολύτιμης καρδιάς...και ας παχύνω...πολύ...