Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Ήμουν κι εγώ εκεί (Happy hours)

Έργα & επιμορφωτικές ημέρες/απογεύματα Τρίτης - Πέμπτης, 18:00 - 21:00) στις ΤΠΕ ΠΕ 60 στο Ηράκλειο Κρήτης (6η περίοδος επιμόρφωσης)



Νο 6 από το τέλος...



                       ...Ηappy hours...

           ....ευτυχία.... τι υπέροχη και τόσο παρεξηγημένη λέξη.... δεν ξέρω με ακρίβεια να σας πω (θα'πρεπε ;;; μάλλον.. όλα πρέπει να τα ξέρει κανείς...) το συνολικό πληθυσμό που κατοικεί στον ταλαίπωρο αυτό πλανήτη... (αν υπάρχει ζωή και αλλού... αυτό δεν θα το συζητήσουμε εδώ... αλλά σε άλλη ανάρτηση.. εγώ πάντως το πιστεύω.. και ότι δεν μπορεί ρε γμτ.. .κάποια alliens κυκλοφορούν ανάμεσά μας...) όμως σίγουρα υπάρχει πλήρης αντιστοίχιση με τις εκδοχές της ευτυχίας που κυκλοφορούν...

           …άλλος νοιώθει happy γιατί έφαγε τον τέλειο μουσακά (αχ αχ αχ....έχω να φάω ούτε και θυμάμαι από πότε...ρε Κλειώ θα φέρεις κανένα ταψάκι...;;; έλα ...που είσαι τόσο καλή και γλυκιά...σπάνιος άνθρωπος πραγματικά...) 

          …άλλος πετάει στα σύννεφα γιατί έφυγε.....(ή ακόμα καλύτερα δεν θα έρθει) η πεθερούλα του.. την έπιασε το αυχενικό της.. κοίτα να δεις ατυχία ρε παιδί μου.. δεν πειράζει μωρέ άλλη φορά.. .(πω, πω ... τη γλιτώσαμε και σήμερα..)

          …άλλος στούκαρε πάνω σ'ένα παλιό του αίσθημα.. και κοίτα να δεις κανείς δεν έχει προχωρήσει παρακάτω... τι σύμπτωση... και τα παλιά ξαναφουντώνουν... και φτάνουν και στα σκαλιά της εκκλησίας ή του δημαρχείου ή απλώς του κοινού χώρου κατοικίας…(μέχρι το επόμενο σουτάρισμα...)  ...χωρίς αναπνοή συνεχίζω...

            …άλλος σκάει από happiness γιατί σου λέει βρήκε μετά από α, β, γ,..., χ,ψ, ω,και γράμματα άλλων ξένων αλφάβητων.. ώρες ... πώς να κατεβάσει μια εφαρμογή στο pc του... να βρει... αντιγράψει... να επικολλήσει, να μεταφέρει μέσω Αλάσκας (ενώ ήταν μισό βήμα μακριά το άτιμο...) αρχεία και άλλες πολύτιμες εργασίες... να βρει gadget και να το περάσει στο ιστολόγιό του... ενώ εκείνο αρνιέται πεισματικά να μπει... να φτιάξει flipbook ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων... αλλά να έχει & μουσική... και χρώματα.. και να κάνει και μερικές τούμπες (ανάποδες κατά προτίμηση...)… να κάνει ανάρτηση στο youtube... ( έλεος όμως ...10.000....και βάλε φορές το έχουμε δείξει… τς τς τς τς τς .... μηδέν προσοχή...σε σαλιγκάρι να το δείχναμε θα το'χε πιάσει...(!!!!) …πώς μας παλεύουν οι καημένοι οι επιμορφωτές ... i wonder...really... δεν τους καταβάλλουν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας ;;;; αν είναι δυνατόν... ας εισηγηθεί κάποιος γι'αυτό ρε παιδιά..έλεος...δηλαδή.

             …άλλος περπατά και πετάει γιατί τον χτύπησε στα καλά καθούμενα... χωρίς να κάνει τίποτα.. τη δουλίτσα του κοιτούσε, το σπίτι του, την οικογένειά του - αυτή είναι πιο δύσκολη πίστα - έρως κεραυνοβόλος... και κοίτα ρε γμτ ζημιά που πάθαμε... και καλά να βρεις συνεργείο να σε επισκευάσει... αν όχι... κλάψε με μάνα κλάψε με... αλλά εσύ μπορεί να μην θες επιδιόρθωση... γουστάρεις ρε παιδί μου να το ζήσεις όλο αυτό.... με την επιθυμητή συνέχεια (αχ, αχ ,αχ, αχ, αχ, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.. είμαστε) ή όχι (να φας τα μούτρα σου.... να σε πιάσει η καρδιά σου... να σου κόβεται η αναπνοή σε τακτά διαστήματα... να μην τρως... να μην κοιμάσαι... και άλλα τινά καταληκτικά...)

              …άλλος πλέει στα γνωστά πελάγη γιατί έφυγαν όλοι από το σπίτι να πάνε για.... εκδρομή... ορειβασία... ψάρεμα... χόρτα... επίσκεψη…(πάλι δε θα'ρθεις ;;; τι ακοινώνητη Θεέ μου..)… τραπέζι.... γάμο... βάφτιση..(καλά μόνος μου θα πάω ;;;..)… στο εξωτερικό... (αχ αχ αχ αχ )... στο χωριό... σε μια σχολή που πέρασαν... ( μα πώς έγινε ;...)  στο Διδυμότειχο... στις ειδικές δυνάμεις του στρατού στην Κύπρο...(και στην  Κίνα αν είναι δυνατόν...δεν ξέρω αν υφίσταται ακόμα η λεγεώνα των ξένων... θα δω… για μπάσκετ..ποδόσφαιρο, βόλτα με φίλους...(δεν πιστεύω να γυρίσεις νωρίς ;;;) φροντιστήριο (5 - 6 ώρες...), στη μαμά του, για ρακές... ψώνια...κ.λ.π.

            …άλλος βρήκε και σήμερα ένα πιάτο φαγητό... ένα ποτήρι νερό... ένα καναπέ να απλώσει τα πόδια του... (όχι για να δει τηλεόραση..όχι.... για να να διαβάσει...) και δοξάζει το καλό Θεό...

             …άλλη πάλι πηγαίνει στη δουλειά της...και τα παιδιά τη φωνάζουν ''μαμά'', την αγκαλιάζουν... σφικτά...(αφού της έχουν βγάλει όλο το λάδι... μόνο νερό έχει μείνει και κοντεύει να καεί ο κινητήρας...αν δεν έχει ήδη...)... και της λένε.... (ειδικά τις μέρες που νοιώθει ΕΝΑ με το πάτωμα ή και το υπόγειο )... ''τι όμορφη που είσαι κυρία, ειδικά σήμερα..'' ( με έμφαση στο ειδικά )... τρέλα με κορδέλα την τυλίγει εκείνη την ώρα και της έρχεται η ευτυχία κατακέφαλα...

            …άλλος τρέχει για να βοηθήσει όπου χρειάζεται... δίνει ό,τι μπορεί... παρηγορεί και ανακουφίζει με χίλιους τρόπους όλο τον κόσμο... και ευφραίνεται η ψυχή του..
.
 …έτερος δέχεται αδικίες... προσβολές... τυχόν υποβαθμίσεις... απειλές... παραμέριση.. .καταπάτηση των δικαιωμάτων του... και άλλα τινά... και δεν ανεβάζει τους τόνους.... αλλά προσπαθεί με διπλωματία... υποχώρηση... συνδιαλλαγή... αγάπη... κατανόηση.... ενσυναίσθηση... να διορθώσει όπως μπορεί την κατάσταση... wonderful feeling...
          
            …η αφεντιά μου πάλι... νιώθει υπερτυχερή.... πανευτυχής... ευλογημένη... και δοξάζει τον καλό Θεό... που την έκανε να δηλώσει συμμετοχή σ'ΑΥΤΗΝ τη συγκεκριμένη επιμόρφωση.... (ενώ δεν είχε καθόλου όρεξη... κι έλεγε  ''Παναγία μου...ωχ, που θα τρέχω.... καλά είμαι στ'αυγά μου... ποιοι θα'ναι τώρα αυτοί εκεί πέρα που θα μαζευτούν;;;... ωχ ωχ ωχ.... να ακυρώσω μωρέ την αίτησή μου.... καλύτερα;;;.... ή όχι..;;; ... αχ, ας μη με επιλέξουν....'' )… και την επέλεξαν... και γνώρισε από κοντά φανταστικούς συνάδελφους... εξαιρετικούς επιμορφωτές.... υπέροχους ανθρώπους...

                                            Σας ευχαριστώ... so much...   






Δεν υπάρχουν σχόλια: