Ήμουν κι εγώ εκεί (Το Πολυτεχνείο, το Μάλεμε κι η κουρτίνα)

Έργα & επιμορφωτικές ημέρες/απογεύματα Τρίτης - Πέμπτης, 18:00 - 21:00) στις ΤΠΕ ΠΕ 60 στο Ηράκλειο Κρήτης (6η περίοδος επιμόρφωσης)

Νο 4 από το τέλος...

Το Πολυτεχνείο, το Μάλεμε και η κουρτίνα

                                           Θησαυρούς ανεξάντλητους έκρυβε η μία και μοναδική ημέρα κατά την οποία χρειάστηκε να παρευρεθούμε στο Πολυτεχνείο στα Χανιά προκειμένου να τιμήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας την σπουδαία αυτή πιστοποιητική διαδικασία. Πολλά τα μαθήματα που παραδόθηκαν και σημαντικές οι εμπειρίες που φορτώθηκαν στις αποσκευές μας...

1. Την παραμονή μιας σημαντικής ημέρας μην πεις νεσκαφέ όταν το ρολόι δείχνει 11:30 το βράδυ.....δε θα φταίει ο νες αν εσύ κοιμηθείς στις 04:30 και σηκωθείς στις 05:30....και μετά έχεις μαγείρεμα και ετοιμασίες και πέρασμα από τον Κρητικό φούρνο πριν καλέσεις ταξί....για να φύγεις.....
2. Κάθε μέρα ο εν λόγω φούρνος έχει τέλεια πιτάκια σε γεύσεις, χρώματα κι αρώματα...τη συγκεκριμένη μέρα που θες να πάρεις μαζί σου..λυπούνται λέει όχι....δεν έβγαλαν...αν θες πάρε από τα συνηθισμένα....
3. Αν κάνεις το μικρό κόπο ν'απευθύνεις το λόγο στον οδηγό του ταξί θα καταστείτε και οι δύο σοφότεροι....και σπουδαιότεροι...
4. Το εισιτήριο του λεωφορείου έφτασε στην ίδια λέει τιμή με αυτό του αεροπλάνου....
5. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα ν'ανοίξεις τις τυχόν φωτοτυπίες που κρατάς για να διαβάζεις κατά τη διάρκεια των ωρών του ταξιδίου....
6. Αν, κατά τη διάρκεια της διαδρομής με το ΚΤΕΛ, μιλάς και γελάς και πιάνεις στον αέρα με την άκρη του ματιού σου λίγες απελπισμένες ματιές των τυχερών συνταξιδιωτών σου κι έτερον ουδέν...κάνε το σταυρό σου...έχεις τύχη βουνό...
7. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε ακούν όλοι, όσο σιγά κι αν σου φαίνεται πως μιλάς ή γελάς...ειδικά αν έχεις από φυσικού σου δυνατή και βραχνή φωνή....
8. Μόλις φτάσεις στον προορισμό σου, αναζήτησε την κοντινότερη ωραία καφετέρια και κάθισε να αναλάβεις δυνάμεις...
9. Όταν πλησιάζει η ώρα της εξέτασης, πρέπει να περιμένεις κάποια-ες εκ της ομάδας, να σιτιστεί με κανονικό φαγητό, κατά προτίμηση λαδερό....
10. Στο δρόμο προς το εξεταστικό κέντρο στρίβεις και ξαναστρίβεις, ρωτάς και ξαναρωτάς...ανοίγεις κανένα google map, χωρίς να προκύπτει φυσικά κάτι θετικό...αυτό λαμβάνει χώρα μόνο σε συνθήκες προσομοίωσης υπόγειου εργαστηριακού σεμιναρίου...not in real life....
11. Όταν τελικά βρίσκεις το δρόμο και φτάνεις στο χώρο συγκέντρωσης των εξεταζόμενων, συνεχίζεις λίγο ακόμα τις στροφές και τις ευθείες...τελικά παρκάρεις και συνεχίζεις το ψάξιμο...τηλεφωνείς στους αρμόδιους...που τελικά σου λένε " θα το βρείτε μόνοι σας..."...!!!!!!!!!!
12. Εν τέλει μαζεύεστε όλοι σώοι και αβλαβείς περιμένοντας το προσκλητήριο...κάθεστε στη θέση που σας υποδεικνύουν...και περιμένετε να τελειώσει το εισαγωγικό καλωσόρισμα ο επιτηρητής που σας κλήρωσε η μοίρα....τι έκπληξη....είχες τον ίδιο...στο λίγο πιο νέο και ωραίο..και πριν 4 χρόνια....και σε ρωτάει αν έφερες μαζί σου και το φαγητό σου...γιατί βλέπει τα τυλιγμένα αλουμινόχαρτα...είσαι έτοιμη να δώσεις το κέρασμα....αλλά θυμάσαι τις συμβουλές του επισιτιστικού κέντρου και κάθεσαι κάτω...
13. Αφού εισάγεις ό,τι κωδικούς έχεις...το σύστημα ανοίγει και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τις ερωτήσεις του λεγόμενου αυτοματοποιημένου μέρους...όλα ωραία και καλά...σου φαίνονται ευκολάκια...και μάλιστα πιάνεις τον νου σου να θυμάται κάτι που διάβασε μόλις χτες...και αυτό ακριβώς είναι και η σωστή απάντηση...thanks God....
14. Πιστή στις συμβουλές του επιμορφωτή-ήρωα που είχες επί 5 συναπτούς μήνες...δείχνεις αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση και ΔΕΝ ανοίγεις καθόλου το ελεύθερο θέμα...μέχρι που...
15. ...επιτέλους σε 30 λεπτά έχεις τελειώσει με τις ερωτήσεις και βλέπεις μπροστά σου θέμα...ΜΙΚΡΟΒΙΑ....για 3-4 δεύτερα παραξενεύεσαι...αλλά κατόπιν νιώθεις ως αστροναύτης έτοιμος να εκτοξευθεί στο διάστημα...
16. Ξεκινάς και γράφεις δραστηριότητες...έρχονται και σου ανοίγουν το αναλυτικό..αλλά εσύ λες ότι δεν το χρειάζεσαι...σε κοιτούν παραξενεμένοι....δεν πληκτρολογείς όσο γρήγορα θέλεις...κάνεις λάθη και γυρίζεις πίσω...γράφεις...φοβάσαι ότι μάλλον ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα από σένα και δε θα προλάβεις...δεν βλέπεις κανένα count down..ούτε και αντιλαμβάνεσαι τι δείχνει το ρολόι που φοράς στο δεξί πάντα...
17. ....πάνω εκεί ακούς τον ευλογημένο επιτηρητή να λέει ότι έχεις ακόμα 2 ώρες μπροστά σου... και αρχίζεις ν'αναπνέεις κανονικά...όμως νιώθεις κι ένα κόμπο στο στομάχι σου....γράφεις...αλλά σταματάς κιόλας...ξεροβήχεις...πίνεις νερό...σηκώνεσαι να δώσεις ένα depon...που είχες μεριμνήσει να κρατάς στην τσάντα σου....
18. Τελικά φαίνεται ότι γράφεις γρήγορα...6 συνολικά δραστηριότητες και όλα τα πεδία συμπληρωμένα...ποιος στη χάρη σου...απλώς ήθελες λίγο χρόνο ακόμα για να περιγράψεις αναλυτικότερα τα λογισμικά σου...but ok...κι έτσι μια χαρά σου φαίνονται...
19. ...βγαίνεις έξω...χτυπάνε τα τηλέφωνα...μιλάς ζαλισμένη και χαρούμενη...ακούς τις συναδέλφους....αλλού πατάς κι αλλού βρίσκεσαι....
20. Στο αυτοκίνητο φεύγοντας, ακούς τον εαυτό σου να ρωτάει για το Αεροδρόμιο στο Μάλεμε.....ξέρεις φυσικά ότι το "αεροδρόμιο στο Μάλεμε" λειτουργούσε πολύ last year...αλλά είσαι τόσο ζαλισμένη...που το προσπερνάς...και συνέρχεσαι ακούγοντας κακαριστά γέλια στο αυτοκίνητο...γελάς μέχρι θανάτου...σχεδόν....
21. Πρέπει εξάπαντος, πριν πάρεις το δρόμο της επιστροφής να επισκεφτείς την Κουκουβάγια...και να δοκιμάσεις μια πανδαισία σοκολάτας με ζεστό σιρόπι...?? και παγωτό....ωχ, Παναγία μου...
22. Κάθεσαι και απολαμβάνεις τις συναδέλφους που απολαμβάνουν ευτυχισμένες την αμαρτωλή σοκολάτα...τρως και συ λίγο....
23. Φεύγεις πιο αργά απ'ότι έλεγες...ακούς τη συμπεθέρα να λέει ότι «έπρεπε να είχαμε κλείσει δωμάτια από χτες..» .....και προσπαθείς να μη μιλήσεις...γιατί εσύ τα'λεγες αυτά...από πριν...
24. Ο δρόμος της επιστροφής ατελείωτος....τουλάχιστον 4πλάσιος..από το πρωί....δεν ξέρω γιατί....ακριβώς....η κουμπάρα τηλεφωνούσε κι ανησυχούσε....μήπως μας πάνε στην Κίνα...αλλά όχι τελικά....αυτά μόνο το Κλαδάκι τα κάνει....
25. Αν κρυώνεις στο λεωφορείο και δεν σου έκοψε να κρατάς μπουφανάκι...μην ανησυχείς...έχουν θαυμάσιες ζεστές κουρτίνες....
26. Το κινητό που έχεις θέλει κατεπειγόντως πέταμα...και να τσακιστείς να πάρεις άλλο...το ξέρω..περιμένω να μου παραγγείλουν ....
27. Πριν αποχωριστείς την παρέα...κανονίζεις πότε θα ξαναβγείτε....ακούς και λένε να πάμε λέει διήμερο κάπου νότια..αλίμονο...το πιστεύω..έτσι θα γίνει....
28. ΜΑΚΑΡΙ...ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ....ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ....