Εκ στόματος Νηπίων...

- Κυρία, πού...βρίσκεσαι;
- Εννοείς ...πόσων χρονών είμαι Ελευθερία;
- Ναι, ακριβώς!
- Μμμμ...47...
- Ξέρεις κάτι κυρία; Του χρόνου που θα είσαι 48 θα είσαι ακόμη πιο όμορφη...
- !!!!..
- Κυρία, πόσο φανταστικό τραγούδι...το παραδέχομαι!
- Ποιο λες Ανδρέα...το "Ως πότε παλληκάρια";
- Ναι, η τέλεια μουσική!
(...και δως του και τρέμουν οι τοίχοι της τάξης από τις δυνατές φωνές που συνοδεύουν τον Ξυλούρη και φωνάζουν πιο δυνατά το "Κάλλιο είναι μιας ώρας"...)
- Αχ, κυρία, στενοχωριέμαι...πω, πω...
(Η Ελευθερία σηκώνει το χέρι της και σταυρώνει την υδρόγειο ως κατακλείδα στα λεγόμενα της κυρίας για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τις τρύπες του όζοντος...)
- Θέλεις κάτι Ανδρέα, γιατί επέστρεψες;
- Χα, χα...δεν το κατάλαβες....γύρισα για να χαιρετήσω ξανά και να σ'αγκαλιάσω κυρία!
- Κυρία, ξέρεις κάτι; Φτιάξαμε τζατζίκι και βάλαμε μέσα και λίγο ξύδι...έτσι να κάνεις κι εσύ...
(την ώρα που η κυρία αγόρευε περί...)...και όντως δεν το ήξερα...και το έφτιαξα κι εγώ...5νόστιμο!)
- Καλέ, σταματήστε ν'ακούσω τι μου λένε στο τηλέφωνο! (στην περίπτωση που αποφασίζεις, κόντρα σ'όλα τα προγνωστικά να σηκώσεις το ακουστικό...αν δεν το κάνεις, θα τ'ακούσεις από την υπηρεσία...δεν το γλτιτώνεις...αν το κάνεις, θα έχει καλέσει κάποιος άσχετος)
- Μα κι αυτοί που τηλεφωνούν κυρία, δεν ξέρουν ότι ζούμε πολύ σημαντικά πράγματα και μας ενοχλούν;
(μμμ...τι να πω...)
- Μα κυρία, δεν το λες σωστά...όχι πιο σκούρο ροζ...είναι φούξια!
(μα κόλλησα και δε μου'ρχόταν η λέξη...)
- Νομίζεις εσύ κυρία πως τα ξέρεις όλα...αλλά δεν ξέρεις πως αύριο στο σπίτι μας (ε, όχι αύριο, τη διορθώνουν τα σπίρτα... χτες!)..ναι εντάξει...χτες είχαμε γιορτή και φτιάξαμε κι ένα σωρό πράγματα και ήρθαν οι καλοί μου θείοι και παίξαμε πολύ και ζεσταθήκαμε στην καρδιά μας γιατί γελούσαμε πολύ!
- Τ'αγόρια τα κάνουν όλα πιο γρήγορα και δυνατά!
- Τα κορίτσια τα φτιάχνουν πιο ωραία και σωστά...και στη θέση τους τακτοποιημένα!
(Αγόρια-κορίτσια:1-1...πάντως ακριβοδίκαιοι χαραχτηρισμοί, σ'εκατέρωθεν ανταλλαγή, με δυνατές χορωδιακές φωνές)
Να...αυτά κι άλλα τόσα ακούγονται μέσα στο σχολειό μας...εκεί σε μια μεριά της Κρήτης...κι άλλα τόσα στα σχολειά του κόσμου όλου...και φουλάρουν τις καρδιές μας με το καθαρότερο καύσιμο...και γεμίζουν τις ψυχές μας μ' αναπάντεχη δύναμη...
και στολίζουν τα μάτια μας με πολύτιμες σταγόνες...και ζωγραφίζουν τις ψυχής μας τα μονοπάτια...με χρώματα...κι αρώματα....

"Όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά"

https://youtu.be/hX4-CNAJT2k

Μελωμένα κι αχνισμένα...

- Ρένα, έλα να με βοηθήσεις με τα μελομακάρονα!

(ανάμεσα σε δυο αδελφές, η Ρένα είχε την πρωτοκαθεδρία στην κουζίνα κι όχι μόνο..ήταν φτιαγμένη για δουλειές..τέλος!)

- Καλά, τώρα..

- Ακόμα;

- Έρχομαι, αμάν..

- Πόση ώρα θα περιμένω;

(πολλή, αν έχεις κόρη που έχει μετατρέψει 

την αναβλητικότητα σ'επιστήμη..)

- Ορίστε ήρθα, άντε να τελειώνουμε!

- Ανακάτευε το λάδι, μη σταματάς..

- Μμμ..καλά (δώσ'του ανακάτεμα μετά μανίας)

- Πρόσεχε! (μάλιστα..άμα είσαι εκ φύσεως προσεκτικό άτομο

τι ανάγκη έχεις;)

- Πορτοκαλόζουμο, αλουσά (μπλιαχ, τι χρειάζεται αυτό το πράγμα; στάχτη θα βάλεις μέσα;)

- Έλα τελείωνε παιδί μου, έχουμε κι άλλα υλικά (ωιμέ)

- Μαμά κουράστηκα, ακόμα θ'ανακατεύω;

- Λίγο ακόμα και τελειώνουμε..ρίχνω αλεύρι, περίμενε μια στιγμή να βάλω μαστίχα!

(μάνα, γιατί με γέννησες; πιο καλά δε θα'ταν να ήμουν 

σε άλλο παραμύθι κι όχι ίδια Σταχτοπούτα να κάνω δουλειές όλη την ώρα;)

- Τώρα θέλει προσοχή μην καούν κι αύριο (;;;) θα φτιάξουμε κουραμπιέδες! (αχ, πόση ευτυχία Θεέ μου!)

..και ναι, την επόμενη που ξημέρωνε ο καλός Θεός την ημέρα

το Ρηνιώ, με μεγάλο κέφι έμπαινε στην πολυφίλητη κουζίνα 

και βουρ κι από την αρχή η λεκάνη με το βούτυρο (του γάλακτος) και τα λοιπά στοιχεία που απαρτίζουν τη ζύμη για καμιά πενηνταριά και βάλε αξιοπρεπείς κουραμπιέδες τόσο αμυγδαλένιους και τόσο μυρωδάτους..αχ..αχ..αχ..

Πέρασαν τα χρόνια και η Ρηνούλα πήγε σ'άλλο σπίτι όπως διακαώς ανέκαθεν επιθυμούσε κι ήρθαν τα πρώτα Χριστούγεννα και σκέφτηκε να ανασκουμπωθεί να φτιάξει κι αυτή με τη σειρά της στην κουζίνα της τα δικά της γλυκά. Η επιτυχία που σημάδεψε αυτήν την προσπάθεια (τι να πρωτοθυμηθεί..τα κουραμπιεδάκια που θα μπορούσαν ν'αποτελέσουν τέλειο όπλο εναντίον όποιου τολμούσε να την ενοχλήσει ή τα μελωμένα της που βγαίνοντας από τα μέλια υποβάσταζαν και κομμάτια από την πρώτη πάρτη που είχε κατά κακή της τύχη ξεχαστεί στο πάτο του μαρτυρικού σκεύους που αν είχε φωνή..είδες ατυχία;)

..η επιτυχία λοιπόν αυτή την έστελνε χωρίς καθυστέρηση κάθε επόμενο έτος στον φούρνο (βλ. χρυσωρυχείο) της γειτονιάς της προκειμένου να γευτεί, χωρίς κόπο πλέον, τα πατροπαράδοτα..αλλά, όπως σε κάθε αξιοπρεπή ιστορία που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και σε τούτην εδώ υπάρχει μια συνέχεια, αντάξια των ηρωϊκών προσπαθειών του μεσαίου, ταλαίπωρου, μέσα στη μαμαδίστικη κουζίνα, παιδιού της οικογένειας..

Ξημέρωσε λοιπόν η μέρα που δοκιμάζοντας τ'αγοραστά εδέσματα μύρισε ακόμα πιο έντονα τη μυρωδιά των μοσχομυριστών γλυκών που έφτιαχνε με τη μαμά της κι η γεύση της μαστίχας και το άρωμα των καρυδιών που κρυβόταν στα μελομακάρονα, της κράτησε το χέρι και την οδήγησε να βρει τα τεφτέρια με τα καλλιγραφικά γράμματα της μαμάς Ευαγγελίας που έγραφε τις συνταγές από τη δική της μαμά κι από τις φίλες της κι ως εκ θαύματος αξιώθηκε να φτιάξει και να γευτεί (και να γευτούν κι άλλοι μαζί της, που αρχικά έλεγαν να μη φτιάξει καθόλου γλυκά.."είναι εντελώς περιττά!") ακριβώς τα ίδια γλυκάκια που με το ζόρι βοηθούσε να γίνουν όταν ήταν μικρή και να ταξιδέψει μέσα στην ίδια κουζίνα που τώρα μένει άδεια και σιωπηλή και να ζεσταθεί στην υπέροχη θαλπωρή των αναμνήσεών της και να δακρύσει την ώρα που η καρδιά της χτύπησε ξέφρενη, γεμάτη χαρά, γιατί είχε φτάσει ο καιρός του θερίζειν επιτέλους..

Μελομακάρονα 

Βάλτε σε μια λεκανίτσα 2 φλυτζάνες λάδι, 3/4 της φλ. ζάχαρη, 3-4 ρακόπτηρα κονιάκ, 1-2 ρακοπότηρα λικέρ μαστίχα, 1/2 κουταλάκι σόδα, τριμμένη μαστίχα, 3/4 της φλ. πορτοκαλόζουμο και ξύσμα πορτοκαλιού, λίγη κανέλα και γαρύφαλλο κι ανακατέψτε. Προσθέστε σιγά-σιγά το αλεύρι, όσο σηκώσει, περίπου 1 κιλό (για όλες τις χρήσεις), 1 κουταλάκι του γλ. μπέικιν (οι παλιές νοικοκυρές έβαζαν κι αλουσά: στάχτη από το τζάκι ή το μαγκάλι, βρασμένη με νερό και σουρωμένη με τουλπάνι) κι όταν το ζυμάρι γίνει μαλακό και δεν κολλάει στα χέρια, ξεκινήστε να πλάθετε τα γλυκάκια. Θέλουν περίπου μισή ώρα σε μέτριο φούρνο. Αχ, Παναγία μου, ξέχασα να γράψω ότι θα πρέπει μέσα σε κάθε μελομακαρονάκι να κρύψετε με στοργή ένα κομμάτι καρύδι..εκεί βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης!! Στο πολύ τέλος ρίξτε πάνω από κάθε έργο των χειρών σας τριμμένο καρύδι και σουσάμι, καβουρδισμένα.

Ξέχασα να γράψω τι βάζουμε στο μέλωμα..ίσα μέρη νερού, μελιού & ζάχαρης..στην παραπάνω δοσολογία θέλει 1 φλυτζάνα από το κάθε είδος..τα "εμβαπτίζουμε" στα μέλια για κανένα λεπτάκι ίσα για να γεννηθεί ο έρωτας..

Κουραμπιέδες

Ξαναβάλτε σε μια λεκανίτσα 500 γραμ. βούτυρο γάλακτος και 2 φλυτζάνες ζάχαρη άχνη μαζί με 2 κρόκους και 1 ρακοπότηρο κονιάκ. Δουλέψτε τα υλικά για λίγο και προσθέστε αμύγδαλα καβουρντισμένα, περίπου 2 φλυτζάνες. Το ψήσιμο με τον ίδιο τρόπο. Κοσκινίζουμε από πάνω ζάχαρη άχνη κι απολαμβάνουμε και προσφέρουμε κι αγαπάμε..

P.S. Μην ξεκινήσετε να τα φτιάχνετε σε φάση που είστε κουρασμένοι και το ρολόϊ δείχνει κάτι σαν 10:30 βραδυνή..κρίμα να σας καούν..

..άντε και του χρόνου με υγεία κι αγάπη..

Άθλοι;...ποιοι άθλοι;

Έργα & επιμορφωτικές ημέρες/απογεύματα Τρίτης - Πέμπτης, 18:00 - 21:00) στις ΤΠΕ ΠΕ 60 στο Ηράκλειο Κρήτης (6η περίοδος επιμόρφωσης)

Οι δώδεκα άθλοι του Ηρακλή...

            Πριν κάνα- δυο βδομάδες, η Μαρία Ζ. είπε σε κάποια φάση, εκεί κάτω στα υπόγεια του 20ου... (και του 56ου;;) Δημοτικού...

         "Πώς αντέξαμε βρε παιδί μου..!!!!!!!"
            και όλοι οι παρευρισκόμενοι...επιμορφούμενοι.... (για επιμορφωτές δεν ξέρω .......δεν τους πήρε το μάτι μου...) κούνησαν το κεφάλι τους αναλογιζόμενοι τα εμπόδια και τις δυσκολίες...που έμοιαζαν εξαρχής ανυπέρβλητα...μα 40 μαθήματα (Κλαδά, άξια μαθήτρια ε..;;;)..;;;; από το Δεκέμβρη μέχρι το Μάη..;;;;Τρίτη-Πέμπτη...βρέξει-χιονίσει..;;; και έβρεξε...και χιόνισε...εμείς εκεί...ούτε να μας είχανε ταμένες.....

            …και τότε (πράγμα παράξενο)...ο νους μου έκανε ένα γκελ..και ανέσυρε ένα link...από τα αξέχαστα χρόνια του δημοτικού σχολείου...του 6ου...
κι άνοιξε τη σελίδα των μύθων...με προεξάρχοντα αυτόν του Ηρακλή...και των παθημάτων που είχε υποστεί...πάντα είχα κόλλημα με τους παθούντες ήρωες (άξια ή ανάξια, αδιάφορο...αν και έτεινα προς τους αξιοπαθούντες)

                   και έκανα την ταύτιση με τους δικούς μας άθλους....

1ος. Το λιοντάρι της Νεμέας. Ο ήρωας χρειάστηκε να παλέψει ο ίδιος με το θηρίο....ώσπου το έπνιξε....εμείς με τι θηρία χρειάστηκε να παλέψουμε...ωχ, Παναγία μου..δεν κατάλαβα τίποτα...ωχ, Παναγία μου...και τι θα μαγειρέψω γι'αύριο......ωχ, Παναγία μου...πρέπει να πάω στο αεροδρόμιο....ωχ, Παναγία μου...και τι με περιμένει στο σπίτι...ωχ, Παναγία μου ...και πότε θα τελειώσω τα σενάριά μου....ωχ, Παναγία μου...πάλι έκανα φασαρία....   ωχ, Παναγία μου και στο σχολειό δεν παλεύονται....ωχ, Παναγία μου...και φωνάζει ο Γιάννης..και μου έχει σπάσει τα νεύρα...μα στο τελευταίο μάθημα βρήκε...;;;;;; μμμμμ δε φταίει αυτός......

2ος. Η Λερναία Ύδρα. Ο ήρωας αναγκάστηκε, επειδή, όταν έκοβε ένα κεφάλι από τα 9, φύτρωναν άλλα 2, να καίει κάθε φορά το κόψιμο με φωτιά...πως γινόταν...και σε κάθε επιμορφωτικό μάθημα ...πάνω που λέγαμε....αχ..ωραία το καταλάβαμε..να το φτιάξουμε με τα παιδιά στο σχολειό, πάμε παρακάτω, εύκολα θα είναι.......και παίρναμε αναπνοή....να ξεφυτρώνει πάλι νέο εμπόδιο...αυξανόμενη ένταση του φαινομένου γινόταν αντιληπτή σε περιπτώσεις ελλειμματικής προσοχής, παντελούς απουσίας συγκέντρωσης και υπερκινητικότητας. Εδώ βέβαια χρειαζόταν μαχαίρι και φωτιά εξαρχής ή σκίσιμο καμιάς γάτας...αλλά κάποιοι έδειξαν μεγαλοψυχία...άγνωστο αν νικήθηκε το τέρας τελικά...θα δείξει σε επόμενη τυχόν επιμόρφωση...(Θεός φυλάξοι).

3ος. Το Ελάφι της Κερύνειας. Είχε χάλκινα πόδια και χρυσά κέρατα και ήταν πολύ γρήγορο. Ο Ηρακλής το πήγε ζωντανό στον Ευρυσθέα. Γιατί εμείς τι κάναμε δηλαδή...;;; δεν τρέχαμε (μέσα σε όλα τα τρεχάματα)...να προλάβουμε να πιάσουμε όλα αυτά που μαθαίναμε....το απίθανο...το τέλειο....το ακατόρθωτο...το δύσκολο...το δυσνόητο..το "αχ...τι ωραίο..." που μας γυάλιζε από μακριά...και το πιάναμε..και το μεταδίδαμε..και καμαρώναμε...σαν γύφτικα σκεπάρνια....

4ος. Ο Ερυμάνθιος κάπρος. Έσπερνε την καταστροφή κι ερήμωνε τα πάντα στο πέρασμά του. Και αυτόν τον πήγε ζωντανό στο Ευρυσθέα ο Ηρακλής. Δυστυχώς αυτή η περίπτωση μου θυμίζει τον εαυτό μου...σχεδόν ταυτίζομαι...αλλά και το καημένο το ζωάκι....τι να κάνει...;;;;...να κάθεται να κοιτάει...ακίνητο και αμίλητο;;;...ε...όχι ρε παιδί μου....δεν πρέπει να έχουμε παράλογες απαιτήσεις....ας έχουμε και κάποια επαφή με την πραγματικότητα...πάντως νομίζω ότι η επιμορφωτική ομάδα με αντιμετώπισε εξαιρετικά καλά....αν έχω παράπονο...ας μην αξιωθώ να πιστοποιηθώ βρε αδερφέ....

.

5ος. Oι στάβλοι του Αυγεία. Ήταν ο βασιλιάς με τα 3.000 βόδια. Οι στάβλοι του είχαν να καθαριστούν 30 (;) χρόνια...Ο Ηρακλής τους καθάρισε στρέφοντας προς τα κει τα νερά του Πηνειού και του Αλφειού. Έτσι και το κρυστάλλινο νεράκι της επιμόρφωσης καθάρισε στο διάβα του πολλά άσχημα, στραβά και σκονισμένα σημεία.. φώτισε γωνιές....ξαραχνιάστηκαν ταβάνια...άστραψαν τα τζάμια, τα πατώματα γυάλισαν, οι βεράντες ξεπλύθηκαν, σκόνη καθόλου..ούτε για την πεθερά...τίποτα τρομακτικό δεν έμεινε κάτω από τα κρεβάτια... αχ...τι καθαριότητα...μοσχομύρισε ο τόπος βρε παιδί μου... δόξα σοι ο Θεός...

6ος. Oι Στυμφαλίδες όρνιθες. Ήταν ανθρωποφάγα αρπακτικά πουλιά με χάλκινα ράμφη, νύχια και φτερά, και πετούσαν σαν σαΐτες. Ο Ηρακλής τις σκότωσε με τα βέλη του. Τα εύσημα εδώ ανήκουν ξεκάθαρα στους επιμορφωτές μας και στον τεχνικό υποστήριξης, ειδικής και γενικότερης, οι οποίοι ξεκαθάριζαν το τοπίο από όλα τα δυσοίωνα πετούμενα, τρομακτικά και ενοχλητικά...που μας έκρυβαν τον ήλιο της φώτισης....

7ος. O ταύρος της Κρήτης. Έκανε καταστροφές σε όλη την Κρήτη. Ο Ηρακλής τον πήγε ζωντανό στον Ευρυσθέα, που φοβήθηκε και τον άφησε ελεύθερο. Στα επιμορφωτικά αυτά μαθήματα υπήρχε και ειδικός καταστροφολόγος που είχε την τάση, άθελά του στην ουσία, να μην αφήνει τίποτα που να μην το στολίσει με την αποπνικτικό χρώμα της απαισιοδοξίας...ε..μάλλον έπρεπε να τον είχαν πιάσει και πετάξει έξω...από την αρχή...αλλά είχε τύχη βουνό...όλοι περίμεναν την επίσημη απόλυση....για να γλυτώσουν...

8ος. Tα άγρια άλογα του Διομήδη. Αυτός ήταν βασιλιάς των Βιστόνων στη Θράκη, γιος του Άρη, που έτρεφε τα άγρια άλογά του με ανθρώπινο κρέας. Το Διομήδη τον σκότωσε ο Ηρακλής και, παίρνοντας τα άλογά του, τα πήγε στον Ευρυσθέα αφού τα ημέρωσε. Ο,τιδήποτε συνήθειο είχες...ανόητο, βλαβερό, παράλογο, άχρηστο που το σήκωνες ως ειδεχθές βάρος...το άφησες με ανακούφιση και χαρά στα επιμορφωτικά υπόγεια...τώρα αν δεν το έκανες...και φορτώθηκες με επιπλέον ανόητες και βλαβερές συνήθειες....δεν σου φταίει απολύτως κανείς ...αλλά μόνο το ξερό σου....το κεφάλι....

9ος. H ζώνη της Ιππολύτης. Η κόρη του Ευρυσθέα, η Αδμήτη, ζήτησε να της φέρει τη ζώνη της Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων, κι ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να εκτελέσει την επιθυμία της κόρης του. Ο Ηρακλής, μετά από πολλές περιπέτειες, βρήκε τον πολεμικό λαό των Αμαζόνων και προσπάθησε να πάρει τη ζώνη της βασίλισσάς τους. Αυτές όμως με τόση ορμή τον αντιμετώπισαν και τόσο άγρια αρνήθηκαν να του δώσουν αυτό που ήθελε, ώστε ο Ηρακλής αναγκάστηκε να σκοτώσει την Ιππολύτη και να πάρει τη ζώνη. Δεν χρειάστηκε φυσικά η υιοθέτηση τόσο ακραίων ενεργειών....για να πάρουν επιτέλους οι δάσκαλοι τα σενάρια, να τα διορθώσουν, να περιμένουν να τελειώσει το ανέβασμα στην πλατφόρμα του mis....και να τα κλειδώσουν εκεί...αν και στο παραπέντε αποφεύχθηκαν τα χειρότερα... 

10ος. Tα βόδια του Γηρυόνη. Τα φύλαγε ο Όρθρος, ένα φοβερό σκυλί. Ο Γηρυόνης ήταν ένας γίγαντας με τρία κορμιά και τρία κεφάλια που ζούσε σ' ένα νησί στη δυτική άκρη του Ωκεανού. Μετά από πολλές δυσκολίες κι αφού πάλεψε με τα κύματα για να φτάσει στο νησί, σκότωσε το Γηρυόνη και το σκύλο του Όρθρο. Πολλές προσπάθειες έγιναν σε κουζίνες για τη δημιουργία εδεσμάτων, αλμυρών και γλυκών, προκειμένου να σιτιστούν οι μετέχοντες στα επιμορφωτικά δρώμενα ενώ ισάριθμες επισκέψεις πραγματοποιήθηκαν σε φούρνους και ζαχαροπλαστεία...και όχι κάτι σε βοδινό δε δοκιμάσαμε...είχε πει η συμπεθέρα ότι θα φέρει μουσακά....μετά από επιμονή της άλλης συμπεθέρας....αλλά δεν....πιστεύω όμως στην επόμενη μάζωξη...ή στην επόμενη επιμόρφωση....

11ος. Tα μήλα των Εσπερίδων. Οι Εσπερίδες ήταν νύμφες που έμεναν στον κήπο των θεών που τις είχαν διατάξει να φυλάνε τα χρυσά μήλα που βρίσκονταν εκεί και που τα είχε χαρίσει η Γη στους γάμους του Δία και της Ήρας. Μαζί με αυτές τις κόρες της Νύχτας φύλακας του κήπου ήταν και ο φοβερός δράκος Λάδωνας, καθώς και ο Άτλαντας που σήκωνε τον ουρανό. Ο Ηρακλής πήρε τα μήλα με τη βοήθεια του Άτλαντα, αφού σήκωσε αυτός για λίγο το φορτίο του ουρανού στους ώμους του, μέχρι να κλέψει τα μήλα από τον κήπο των Εσπερίδων ο Άτλαντας. Τόσες ώρες που ξεκλέψαμε από τις μυριάδες υποχρεώσεις μας.... και τα υπόλοιπα τρεχάματά μας...δεν πήγαν στράφι...(όπως νόμιζε κάποια...κι έλεγε ωχ, Παναγία μου πού να τρέχει) .......γιατί κερδίσαμε τα χρυσά μήλα ...της παρέας...της αγάπης...της φιλίας...της υποστήριξης...της υπομονής...της καλλιέργειας...της μάθησης....

12ος. O Κέρβερος. Τέλος, το δωδέκατο κατόρθωμα του Ηρακλή ήταν να κατεβεί στον Άδη και να ανεβάσει στη γη και να οδηγήσει στον Ευρυσθέα τον τρικέφαλο σκύλο Κέρβερο. Το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στην επιμόρφωση κατέβασαν τον ουρανό κάτω και έφεραν τη γη επάνω...προκειμένου ν'ανταποκριθούν με τη πρέπουσα επιτυχία στα νέα τους καθήκοντα...δεν χρειάζεται να το επισημάνουμε ιδιαιτέρως...μικρή μνεία ίσως χρειάζεται στην περίπτωση όπου χρειάστηκε και η κατάβαση σε κάπως πιο σκοτεινά άδυτα...και η ανάσυρση δυσκολιών και προβλημάτων που χρόνιζαν......και η απόλυσή τους στο φως και τον καθαρό αέρα....

            Ο Ηρακλής με τα δώδεκα αυτά κατορθώματά του ελευθερώθηκε από την κυριαρχία του Ευρυσθέα και γύρισε ύστερα όλο τον κόσμο βοηθώντας τους αδύνατους.

 

                                                                 Το ίδιο εύχομαι και για εμάς....

http://goo.gl/My9CwM

 

                                  1ος...;;; ή 13ος άθλος...;;;

                                                          (δεν έχει σημασία...)

           Πριν ακόμη τη συγγραφή της προηγούμενης ανάρτησης, σκεφτόμουν ότι τελικά ο Ηρακλής πραγματοποίησε ένα ακόμη άθλο.... τον πιο σημαντικό....προτού αρχίσει να ασχολείται με τους υπόλοιπους...
       ...βρέθηκε στο γνωστό σταυροδρόμι και κλήθηκε να διαλέξει ανάμεσα στην κακία και την αρετή....
           Προσωπικά δε θυμάμαι μ'ευχαρίστηση, εάν καθίσω ν'αναλογιστώ, κατά τη διάρκεια του, έως τούτη τη στιγμή που γράφω, βίου μου, τις φορές που ακολούθησα το δρόμο της κακίας...της άνεσης....της οκνηρίας...της κατάθεσης των όπλων, της καλοπέρασης...της αναβολής...της παρενόχλησης των άλλων κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των καθηκόντων τους...(αχ...αχ...αχ)...της αποφυγής ανάληψης ευθυνών....της εθελοτυφλίας μπροστά στο καθήκον....της καλλιέργειας του εγωισμού...(φοβερό τέρας....που δηλητηριάζει, χωρίς να γίνεται αντιληπτό όλες τις πτυχές της ζωής του εκάστοτε τυχερού αχθοφόρου...)
και άλλων τινών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων όλων ή των περισσότερων ανθρώπων βέβαια....
          Η ουσία είναι ότι, ως αντιστάθμισμα έχω ευτυχώς να θυμηθώ και υπέροχες στιγμές, από τη διάβασή μου στο δρόμο της αρετής...της προσφοράς...της ανυπόκριτης αγάπης...της ανιδιοτελούς βοήθειας...της συμπαράστασης....της σωτηρίας αδελφικής ζωής...(πολύ αληθινό...)...της ενίσχυσης προσπαθειών....της επιβράβευσης...(ενώ το τερατάκι της ζήλειας με τραβούσε από το μανίκι....ή το ξήλωνε κιόλας...)
       .......και τώρα, αν καθίσω να συγκρίνω πότε ήμουν στα καλύτερά μου...κι έλαμπα σαν ήλιος...και σκόρπιζα το άρωμα της ευτυχίας....και όλοι μου έλεγαν..."μα τι συμβαίνει...βρε παιδί μου....τι έγινε και λάμπεις...;;;;"
        (ε....καλά ...ίσως να ήμουν κι ερωτευμένη...σίγουρα....κι ευτυχώς....)

      .....αν συγκρίνω λοιπόν....και αναρωτηθώ...σε ποιον δρόμο θέλω να βαδίζω...όλη μου τη ζωή....είναι προφανές τι θα διαλέξω....(γεια σου ρε Ηρακλή....ζεις...εσύ με οδηγείς...αυτό το σταυροδρόμι πάντως...το φέρνω στο νου μου...ως την πρώτη ανάμνηση...από τη μυθολογία...που τόσο μ'αρέσει....και αναρωτιόμουν...τι να έγινε στ'αλήθεια εκεί... με τι θηρία πάλεψε ο ήρωας  μέχρι ν'αποφασίσει το δρόμο που θα ακολουθούσε...)  

     ....και από την άλλη αναρωτιέμαι..γιατί, για ν'αναφερθώ σε μένα, ακολουθώ, συχνά αβασάνιστα, τον άλλο δρόμο....θα μου πείτε...γιατί σου φαίνεται εύκολος...άνετος...ασφαλτοστρωμένος....ενώ ο εναλλακτικός είναι γεμάτος βράχια...αγκάθια....χώματα...(σκόνες...αχ...αχ..αχ...), γκρεμούς...λες ...σιγά...τρελός είμαι να πάω να γκρεμιστώ...;;;;;
     .....ναι, να πας...έτσι πρέπει να είμαστε όλοι...να ζούμε με τον πυρετό της δημιουργικής τρέλας...που μας ξεσηκώνει για να ξεδιπλώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό....χωρίς να υπολογίζουμε τα εμπόδια...που φαίνονται ανυπέρβλητα.... αλλά δεν έχουν καμιά πραγματική ισχύ....ή μας τρομάζουν...στο βαθμό που εμείς το επιτρέπουμε....κάθε φορά...
    ....καλή συνέχεια στους δρόμους που επιλέγουμε να βαδίσουμε....και προσοχή στις τσουκνίδες....εντάξει...είπαμε...δε θα πάμε και ξυπόλυτοι στ'αγκάθια....διαβάστε και καμιά ορειβατική οδηγία....
      ......και κυρίως εύχομαι να βρείτε καλό και άξιο συνοδοιπόρο....αυτός αξίζει χρυσάφι....και δεν πειράζει ...και τόσο...αν δε είναι συνεχώς μαζί σας....αρκεί να τον συναντήσετε μια φορά...
      ......και να ακολουθήσετε το παράδειγμά του...χωρίς να κάνετε φασαρία.....!!!!!! 

                           

                                                                                                .....φιλάκια......

 

Extra credits και άλλα παραλειπόμενα...

Έργα & επιμορφωτικές ημέρες/απογεύματα Τρίτης - Πέμπτης, 18:00 - 21:00) στις ΤΠΕ ΠΕ 60 στο Ηράκλειο Κρήτης (6η περίοδος επιμόρφωσης)

                 EΧTRA CREDITS

        1. Πλήρης αξιοποίηση του τυχόν υπάρχοντος ελεύθερου χρόνου: σε περίπτωση που βαριέστε θανάσιμα και προσπαθείτε να γεμίσετε τις ώρες σας  με ανούσια πράγματα π.χ. παρακολούθηση ποιοτικών σειρών όπως (CSI Miami, New York, Las Vegas, Law and Order, Cold Case, Sex and the sity (πολύ παρωχημένο όμως), The good wife, Blood brothers, The Magic city, κ.ά., (τι να γίνεται άραγε εκεί πέρα...έχω χάσει πάρα πολλά επεισόδια)... “αλλά καλύτερα & μπράβο σου,” όπως λέει και ο Γιάννης... 

          Στην αμέσως επόμενη πίστα καταναλώνεις ώρες από το υπόλοιπο 24ωρο, όσες γίνεται περισσότερο και σταδιακά χάνεις την επαφή με το άμεσο & ευρύτερο περιβάλλον (ξενύχτια  - υπέροχες ώρες !!!...δουλειές βουνό, που περιμένουν υπομονετικά, το σούπερ μάρκετ, που όταν καταφέρεις να πας σε ρωτούν "όλα καλά;;" το ρεζερβουάρ που έχει απομείνει με λίγες σταγόνες και το αντιλαμβάνεσαι την ώρα που τρέχεις με καθυστέρηση 3 τετάρτων στην επιμόρφωση, οι ξεχασμένες δόσεις του ΕΝΦΙΑ που λήγουν τέλος του μήνα...οι δικοί σου που σε βλέπουν ελάχιστα ή ΚΑΘΟΛΟΥ ...(τέλειο αυτό).  Η κατάσταση παρουσιάζει ραγδαία επιδείνωση, όταν ακούς τον επιμορφωτή σου να λέει, ως το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου  ''δείτε αυτά & διαβάστε γιατί όταν θ'αρχίσετε τα σενάρια θα σας χρειαστούν....δουλέψτε κι αυτά γιατί θα σας τα ζητήσουν...ψάξτε κι αυτό, θα το χρησιμοποιήσετε....το καταλάβατε αυτό ;; (ειδικά όταν δεν έχεις καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ ή σου φάνηκαν ελαφρώς γαλλικά, αν όχι κινέζικα, όσα άκουσες) BONUS: στη δουλειά σου όμως φυσάς ...στο σχολείο τα παιδιά με το που σε βλέπουν, σκάνε στα γέλια και δεν προλαβαίνεις να τους προτείνεις κάτι και το έχουν κάνει τέλεια...σε φιλάνε, σ'αγκαλιάζουν...οι γονείς σου λένε ''τι υπέροχο ιστολόγιο έχετε φτιάξει (αμέ τι )...τι ωραία όλα αυτά τα προγραμματάκια...'' κ.λ.π.

                                            

       2. Πανεύκολη δίαιτα: με την πάροδο των μαθημάτων δημιουργείται ένα είδος υπερέντασης...ξεχνάς να φας ή/και να πιεις όλη μέρα...αν το θυμηθείς το βράδυ έχει καλώς, αν όχι κανένα πρόβλημα....πάνω που λες  - Παναγία μου πώς έγινα έτσι.....πώς θα αδυνατίσω..;;; οι ώρες περνάνε και η τροφή, ως έννoια κάνει απεγκατάσταση από τον σκληρό σου δίσκο...

          Θέλετε να χάσετε βάρος άμεσα χωρίς δίαιτες που σας ταλαιπωρούν και χωρίς να ξοδέψετε μια περιουσία;; κάντε αίτηση σε μια επιμόρφωση Β' επιπέδου. Σε βαριές περιπτώσεις, ελέγξτε εάν θα υπάρξει Γ' επίπεδο...... προσευχηθείτε να σας επιλέξουν....σίγουρη επιτυχία...

                 ...relief... (oh yeah...)

            ....όταν βρίσκεσαι, ανεξαρτήτως αν το επεδίωκες ή όχι...με οικεία βούληση...ή σ'έριξαν οι αναποδιές και οι κακές συγκυρίες της ζωής ...ή ακόμα και η εύνοια της τύχης (για να μη με αγριοκοιτάξουν ορισμένοι..και με πάρουν από κακό μάτι...αν δεν το έχουν κάνει μέχρι τώρα...μπράβο τους πάντως ...όχι να λέμε και του στραβού το δίκιο) ...σε δύσκολους καιρούς, που επιτάσσουν μελέτη...διάβασμα και κόντρα διάβασμα... γράψιμο... ανηλεές ψάξιμο...υποβολή ερωτήσεων, ων ουκ έστιν αριθμός... (που μπορεί να συνοδεύονται και από απαντήσεις..αν είσαι ΠΟΛΥ τυχερός...μα καλά δεν μπορείς να κάτσεις να τα βρεις μόνος σου ;;;...μπροστά στα μάτια σου είναι...τι φταίει ο άλλος να τον ζαλίζεις - φταίει...ας μην έδινε κι αυτός τόσον αέρα εξαρχής….) και συγχρόνως γίνεσαι αποδέκτης ξεκάθαρων οδηγιών και υποδείξεων...έως και προειδοποιήσεων..(των τελευταίων απόλυτα δικαιολογημένων....όχι... υπάρχει το γνώθι σ'αυτόν...και αντίληψη των υποχρεώσεων...αλλά να σαν παιδιά κι εμείς...εξαντλούμε πολλές φορές την υπομονή...)

    ''Καλά...δε μ'έχετε δει ακόμα πραγματικά θυμωμένο...''  (και θα'χεις κάθε απόλυτο δίκιο...δε χωρεί αμφιβολία....)

      ''Αυτό μία φορά θα το ξαναπώ...να μην έρχεστε συνεχώς καθυστερημένες  (- νη...)''...   (και πάλι δίκιο έχεις... ρε γμτ...)

     ''Πω πω τι φασαρία είν'αυτή...'' (πρώτη φορά έτυχες κι εσύ με Νηπιαγωγούς....τι να σου κάνουμε κι εμείς ;;;;) «..σταματήστε επιτέλους...   και κάνει έναν αντίλαλο αυτή η αίθουσα...»    (ωχ. Παναγία μου...)

     ''Τώρα στις διακοπές θα δείτε αυτό κι αυτό και τούτο και τ'άλλο...να γράψετε και να συμπληρώστε ό,τι χρειάζεται...''

      ''…και μετά, μόλις ανοίξετε...θα αρχίσετε το 2ο (;;;) σενάριο...''

      ''Μα αμέσως ;;  α...μα έχουμε κι άλλες δουλειές...''    ... (α, ρε Μ. ....καλή σου ώρα...που τους έτρεχες με τα 8 σενάρια... ή τα 18..;;;; ε, μα κάτι τέτοια χρειάζονται σε ορισμένους...η πολλή χαλάρωση ποτέ δε βγήκε σε καλό...ειδικά σε όσους διακατέχονται από βαρεμάρα, τεμπελιά, αναβλητικότητα, ωχαδελφισμό, τάση παραίτησης, έλλειψη συγκέντρωσης...κ.ά. ωραία)

     '' Α,...τώρα μόνο στην εκκλησία θα πηγαίνουμε… ''

    '' Εμείς πάμε στην Αξό με το Θεατρικό...''  

    '' Μα πότε είπε ο Γιάννης να τελειώσουμε το σενάριο ;;; (το 1ο ακόμα...μη χειρότερα...)..τη Μ. Εβδομάδα;;''  (....όχι μωρέ... του χρόνου το Πάσχα το θέλει.....όσοι αναβλητικοί προσέλθετε...σκέψου λέει να γινόταν κάτι τέτοιο...αχ αχ, αχ, αχ, αχ..)

    '' Α, εμείς θα'χουμε φιλοξενούμενους από Αθήνα...''  

   ''Ναι βρε παιδί μου.. να βρεθούμε λίγο...να τα πούμε σαν άνθρωποι... (που μας έχει φάει πια αυτή η επιμ. ....αμάν πια....)

   ''...Εγώ φεύγω για πάνω...''  

    ''Εγώ για Ρόδο... (Μμμμμμμμμμμ… τέλεια...)

    «Εγώ θα'μαι στο χωριό χωρίς internet..»  ...  (τυχερούλα !!!!! ) 

            Εγώ πάλι...στο σπίτι...δε με βλέπω να προλαβαίνω εκκλησία φέτος......(Κλειώ μην με αγριοκοιτάζεις...) ...πότε θα κάτσω να γράψω...να διορθώσω...να μελετήσω.... ε, να μη χαζολογήσω και λίγο ;;; να καθαρίσω.. να πλύνω.. να συμμαζέψω...να μαγειρέψω...ν'απλώσω…να σιδερώσω  ;;; (εγώ ;;) να δω λίγη tv (δεν ξέρω...επιτρέπεται ;; να μόνο για λίγο...) και κυρίως να κοιμηθώ...copy paste...copy paste...copy paste...και το πιο σημαντικό....να μείνω μόνη μου η καϋμένη...να μην ακούω ...να μη βλέπω... να μην σκέφτομαι...να πέσω σε νάρκη...έστω ανοιξιάτικη...και όταν ξυπνήσω να έχουν πάει όλα κατ'ευχήν...μεγάλα όνειρα...πολύ μεγάλα...bigger than life.....

            ...μεγάλη ανακούφιση πάντως όλη αυτή η αλληλεπίδραση απόψεων, αντιλήψεων κ.λ.π....βρίσκεις κάπου να στηριχτείς... ν'ακουμπήσεις..να χαλαρώσεις...να γελάσεις...ε, και να σκεφτείς...βέβαια....και ως επιστέγασμα το γεγονός ότi ΔΕΝ προλαβαίνουμε να δώσουμε για πιστοποίηση τώρα...ενώ μερικές πολύ θα το ήθελαν...καλά η Κ. έδωσε ρέστα προχτές που είπε ότι ..να μωρέ θα'χουμε συμπληρώσει το 90% των μαθημάτων και μήπως θα προλάβουμε να δώσουμε ;;;  (ε, ρε μανία με τους αριθμούς όμως...τς τς τς…)  

            .....Ναι ρε σεις.. να δώσουμε... προλαβαίνουμε... δεν προλαβαίνουμε...και τι έγινε...γράφουμε ό,τι μας φωτίσει ο Θεός...κι αν δεν περάσουμε...ξαναδίνουμε...κι αν δεν περάσουμε....ξαναδίνουμε...και αν δεν... ξανά....δεν ξέρω αν υπάρχει πλαφόν σ'αυτά βέβαια...να ρωτήσουμε...να μας πούνε....

...........κι άλλη ερώτηση...... Επειδή είχε ακουστεί ότι θα μαζευτούμε ..όταν είναι να δώσουμε εξετάσεις...(μωρέ μπράβο...όχι....μπράβο μας…) για μια ακόμη επανάληψη...αυτό θα ισχύει και για τις ανεπίδεκτες μαθήσεως...;;; όσες φορές κι αν χρειαστεί να ξαναδώσουν...;;; λέω στην απίθανη αυτή περίπτωση )....ή.....;;;;;

            ....πιστεύω όμως ότι είναι καλύτερα να σταματήσω...μη με πάρουν τα σκάγια....μην πληρώσω τη νύφη...και αποχαιρετίσω νωρίς το μάταιο τούτο κόσμο....

                  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ .........σε όλα τα καλά παιδιά...... !!!!!!!!!!      https://youtu.be/kOqkke0Qlt0

(Μιας και αυτές τις μέρες κλείνει ένας χρόνος από τη πρώτη φορά που συνάχθηκε στα περίφημα υπόγεια του 20^ου Δημοτικού σχολείου Ηρακλείου Η ομάδα…

                            
                        …και εις ανώτερα παιδιά….)