Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Πάμε νότια;


..και δεν πάμε;











            ..κι έτσι όπως βράζεις στο ζουμί σου..
..και περιμένεις τη μέρα που θα σταματήσουν τα 7 μποφώρ και θα διαβάσεις στο δελτίο ότι για τις επόμενες 30 μέρες, (όχι ας το κάνουμε 5 γι'αρχή γιατί θα ψηθούμε κι είναι αμαρτία) θα πνέουν στο νότιο Αιγαίο βοριάδες έντασης 3 μποφώρ..την ώρα λοιπόν που έχεις φτάσει σε ικανοποιητική θερμοκρασία βρασμού, πέφτει, εκεί που στέκεσαι στην κουζίνα και καθαρίζεις κι αναρωτιέσαι πόσες ακόμα εργατοώρες σου έχει γράψει η τύχη σου..πέφτει λέμε η πρόταση: 

-Λέει ο Κωστής να πάμε στο Λέντα αύριο..να του πω;
(Ε, μα βέβαια άνθρωπέ μου, πες, να δω η καϋμένη θάλασσας πρόσωπο..)
-Ναι, αλλά θα φύγουμε πρωί.

-Μάλιστα..θα είμαι στην πόρτα.

..κι έτσι φεύγεις να πας νότια Κρήτη, κατά κει που λέει το καθημερινό δελτίο ότι θα χτυπήσει ο υδράργυρος 34-36 βαθμούς..ναι, αλλά τουλάχιστον το πακέτο θα έχει και τα 7 μποφωράκια..οπότε, μια χαρά.
Φεύγεις λοιπόν..περνάς το νέο δρόμο Ηρακλείου-Μεσαράς και κουνάς την κεφαλή σου γιατί σε τυλίγουν οι ομιχλώδεις αναμνήσεις των απερίγραπτων χρόνων που έτρεχες, ως όφειλες, φρέσκια νηπιαγωγός της ώρας σχεδόν-βγάλε 7 χρόνια στην αναμονή, στα σχολειά κάποιων απομακρυσμένων χωριών μας. Το πώς επιβίωσες, πραγματικό θαύμα, από το τρεχαλητό σε δρόμους σχεδιασμένους για να αναρωτιέσαι "για να δούμε, θα τη γλιτώσω σήμερα ή όχι;" και κατόπιν μεταλλαγμένους σε χωματόδρομους όπως έπρεπε..αλλά μέχρι να στρωθούν είχες μπει μέσα στην πόλη.
..και κάποια στιγμή ο δάσκαλος τηλεφωνεί στον άλλο δάσκαλο και του σημειώνει να στρίψει έξω από τους Άγιους Δέκα για Λέντα αλλά αυτός ακολουθώντας τις εντολές του gps στρίβει νωρίτερα και πέφτει πάνω σε χωματόδρομο ολκής με αξιώσεις που βγάζουν ασπροπρόσωπους τους χωματόδρομους πάσης της Κρήτης..
Μα συγνώμη, δεν υπάρχει εφαρμογή που να μπορεί να βγάλει άκρη με το υπάρχον Κρητικό οδικό δίκτυο, γνωστό αυτό, οπότε καλύτερα ν'ανοίγεις το τζάμι και να ρωτάς (σταθερή αξία) ή να βάζεις την όπισθεν..πάντως η όλη κατάσταση θυμίζει μεγαλειώδες κούνημα στο σέϊκερ..κρατιέσαι γερά και συγχρόνως θες να πας τουαλέτα..τέλειος συνδυασμός..λες δε μπορεί να όπου να'ναι θα δεις άσφαλτο μπροστά σου..αλλά όχι, είπαμε αισιοδοξία αλλά μέχρι ενός λογικού σημείου. Οι οδηγοί ψιλομουρμουρίζουν αχνά αλλά στην ουσία δεν ακούγεται κάτι..οι συνοδηγοί πάλι δεν τολμούν να μετακινήσουν τους μύες του προσώπου τους ούτε στο ελάχιστο..αρκούνται να υπολογίζουν τι θ'άκουγαν στην φανταστική περίπτωση που θα ήταν οι ίδιες οδηγοί..ποιος Γάγγης και Νιαγάρας...δεν υπάρχουν νερά κατάλληλα για ξέπλυμα..
                  ..πάμε παρακάτω..
..και πάνω εκεί που σκεφτόμασταν "τι στον κόρακα;" τα τζιπάκια, σκεπασμένα με 3-4 στρώματα φρέσκιας, ζεστής σκόνης, πάτησαν σε στρωμένο δρομί και οι επιβαίνοντες πήραν ανάσα..Καλά, ε; δεν παιζόμαστε..
..κι αφού κατεβήκαμε στο κέντρο  του οικισμού και χαιρετήσαμε το Λιόντα που στέκει στην ίδια κι απαράλλαχτη θέση τόσα χρόνια τώρα..καταφέραμε να κατεβούμε στην παραλία όπου βουτήξαμε στα υπέροχα καθάρια νερά του Λυβικού μας πελάγους.
..και προσωπικά έμεινα ώρες εκεί μέσα και κουβέντα στην κουβέντα αρπάχτηκα για τα καλά με τον ήλιο και η παραλία είχε λίγο κόσμο, αν και Κυριακή, λες και μου έκανε το χατήρι...που γκρίνιαζα; "Ωχ, πού θα τρέχουμε Κυριακάτικα που θα έχει κόσμο και κοσμάκη;"
..και δοκιμάσαμε  5νόστιμα απλά φαγητά και γελάσαμε με την πολύ καλή συντροφιά μας και μάθαμε κι ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα και το πρόγραμμα περιείχε και μεσημεριανή σιέστα..ε, δάσκαλοι ήταν στην παρέα, αλίμονο.
..κι η πλάκα ήταν ότι σ'όλη την παραλία υπήρχαν καμιά δεκαριά άνθρωποι που δεν έβγαζαν μιλιά (πολύ τους εκτίμησα) αλλά ήρθαν και 2 παιδάκια που μιλούσαν δυνατά και γελούσαν τα γλυκά μου ακριβώς κάτω από το κεφάλι του εν ενεργεία δάσκαλου, απίστευτο..και μ'ένα πατέρα που τους είπε πάνω από 10 φορές να προσέχουν γιατί η θάλασσα έχει μέσα πέτρες..συνέπασχα μαζί του όμως..εδώ εμείς το σχολειό λέμε και ξαναλέμε όλο το χρόνο.
..κι ανέσυρα μια θεμελειώδη κουβέντα που άκουσα από μια μητέρα ενός προνηπίου που θα έρθει φέτος σε μας: "Μα δεν το ξέρεις κ. Ρένα ότι κάποια παιδιά όλο το χρόνο προσαρμόζονται;" (στα συν και τα δικά της).
Καταπληκτικό..να θυμάμαι να μην το ξεχάσω..να θυμάμαι να μην ξεχνώ τα υπέροχα μέρη της Κρήτης μας, τους αληθινούς της ανθρώπους, την απίστευτη χώρα μας.
Μακάριοι όσοι γεμίζουν το χρόνο τους με τέτοια καύσιμα και σπαταλούν τις ώρες τους με παρόμοιες εμπειρίες και αναμνήσεις και δεν γκρινιάζουν όλη την ώρα..όπως καλή ώρα..                                                                  

      Κατεβείτε Νότια Κρήτη..Υπάρχων Παράδεισος..








Δεν υπάρχουν σχόλια: