Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει...

Τα λόγια και τα χρόνια..... 

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Εκτέλεση: Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Από τα "Τραγούδια της Φωτιάς" με νέα επεξεργασία ήχου 
για να ακούγεται όπως στη δισκογραφική εκδοχή....

Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
και τους καημούς που σκέπασε καπνός
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα
Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός
κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα

Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια
και σε χαμένους κήπους του Θεού
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια

Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει
στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει
αυτός που δεν εγνώρισε γενιά
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει

Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω
με τους ανθρώπους που 'δαν το κακό
και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο

Αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο
θερίζει την αυγή ωκεανό
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο
Κι έχει τη ζωγραφιά κοντά στον ώμο,
σημάδι μυστικό και ριζικό
πως ξέφυγε απ' τον ʼδη κι απ' τον κόσμο

Η μοίρα κι ο καιρός...

https://youtu.be/vlpvgr_UcUU











Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Αχ, Ελλάδα...

"Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταίς κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζεί στη ξενιτιά

Αχ! Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ! Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
Μ' εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

Η πιό γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια χώματα της πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά

Αχ! Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ! Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
Μ' εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι"


Καλοί Λιμένες...Νότια Νομού Ηρακλείου...Κρήτη...Ελλάδα...






 https://youtu.be/viapFvT4ce4




Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Ελλάδα: μία ιστορία που συνεχίζει να εμπνέει...

 ( https://youtu.be/oIbISY-cz9M )

αφιερωμένο στην πατρίδα μας ...
την Ελλάδα ... 

( από το fb της Maria Raptaki... )  














 "Πόσο πολύ, πόσο πολύ,
πόσο πολύ σ’ αγάπησα
πόσο πολύ σ’ αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ’ τη ζωή, απ’ τη ζωή,
απ’ τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου `δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις..."



https://goo.gl/lbMVE2




Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Ας κρατήσουν οι χοροί...

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε,
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο
να ξεδιπλωθεί

Mέχρι τα ουράνια σώματα,
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή,
είμαστε δεν είμαστε,
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί,
άμα είναι όλα άγραφα,
κάτι θα βγει.

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας,
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές,
ανεμομαζώματα,
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές,
το καθρέφτισμά τους
στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες,
είτε με ορθοδοξία,
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται,
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ
κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά,
Εθνική Ελλάδος γεια σου.

Τι να φταίει η Bουλή,
τι να φταίνε οι εκπρόσωποι,
έρημοι και απρόσωποι βρε,
αν πονάει η κεφαλή,
φταίει η απρόσωπη
αγάπη που 'χε βρει.

Mα η δικιά μας έχει όνομα,
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς,
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους
σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας.









Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

"Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή..."

«Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη/ των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»

Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος (Ύμνος εις την Ελευθερίαν) 

εγράφη απ' τον Διονύσιο Σολωμό το 1823 
και μελοποιήθηκε απ' τον συνθέτη Νικόλαο Μάντζαρο το 1828.







https://youtu.be/j_u5NfDR7AA





Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία...

( Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας,ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία)      Α.Κάλβος



 Αντιγράφω από τη σελίδα μου στο face...

 "το face...στο σημείο αυτό, με ρωτάει τι σκέφτομαι...ok...θα γράψω...λοιπόν...με βάση και τη χθεσινοβραδινή μας ενημέρωση...από τα πολύ σπουδαία μας κανάλια...και τους επίσης άξιους δημοσιογράφους μας....και παρακολουθώντας με τη δέουσα προσοχή το show που έλαβε χώρα στη βουλή των Ελλήνων...(των ποιων;;;)
καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μας δουλεύουν....έχουν περάσει κάτι χοντρά και ψιλά γαζιά...εξαιρετικής ποιότητας & αντοχής...που υποστηρίζουν κεντήματα άφθαστης δεξιοτεχνίας..με κλωστές DMC....τις θυμάστε...;;;; σε υφάσματα Πειραϊκής-Πατραϊκής...ας φύγω όμως από το εκθετήριο της προίκας μας...κι ας προχωρήσω παρακάτω....
τελικά οι προτάσεις των περίφημων θεσμών ισχύουν..;;; ή έχουν αποσυρθεί...;;; και για ποιο πράγμα ακριβώς καλούμαστε να ψηφίσουμε την Κυριακή;;;
νομίζω ότι το καλύτερο είναι να μην πάει κανείς να ψηφίσει...
τι νόημα έχει και τι αποτέλεσμα θα φέρει αυτή η συμμετοχή....;;;
Ο συνάδελφος Βασίλης Κ. στο google+ γράφει για τους ένδοξους προγόνους μας...και γι'άλλα θαυμαστά και ιερά....έκανα like....αλλά ρωτάω κι εδώ...ο ραγιαδισμός τρέχει ακόμα στο αίμα μας...;;;...μαζί με τις υπόλοιπες σπουδαίες και αδιαμφισβήτητης δυναμικής ικανότητες....του γένους μας...και δηλαδή θα πρέπει να παραμείνουμε ραγιάδες για καμιά 400 χρόνια...έως ότου να ανεμίσουμε πάλι κάποιο επαναστατικό λάβαρο;;;;είμαι και Κρητικιά ρε γμτ....πειράζει που θα ήθελα να ζω και να συμμετέχω σε τέτοιες ιερές στιγμές....;;;;
πριν λίγο είδα την Christine...στην tv...κι έλεγε η γυναίκα...πολύ απλά και ήρεμα...ότι μέχρι την Τρίτη,18:00 ώρα Ουάσιγκτον...θα πρέπει να καταβληθεί κάποιο ποσό...σεβαστό...ως όφειλε βεβαίως...αν δε θα συμβεί αυτό..η Ελλάδα θα παραμείνει μέλος του ΔΝΤ....θα'χει την τεχνική υποστήριξη που θα χρειαστεί...
(εννοεί ως ασθενής στην εντατική...;;;; μάλλον...) αλλά....λυπάται βρε παιδί μου...δε θα φταίει για ότι επακολουθήσει....νίπτει τας χείρας...και άντε..γιατί αρκετά τα λέρωσε...για πάρτη μας....enough....!!!!! (αυτό το λέω εγώ....κι αν ήμουν στη θέση της ....{καλά να πάθω που δε διάβαζα όσο έπρεπε μικρή...}...
.θα είχα προβεί σ'άλλες ενέργειες...γιατί δεν έχω καθόλου υπομονή....)....
και άρα καλή μου Μαρία Ζ......έχουν ήδη αποφασίσει άλλοι ..πριν από μας....για μας....κι εμείς φυσικά..εδώ και χρόνια...για όσα υπέροχα λουζόμαστε σήμερα...και το κάλεσμα για δημοψήφισμα απλώς μας προσδίδει ένα fake κύρος και μια αναπάντεχη προβολή χωρίς κανένα αντίκρυσμα...και κανένα αποτέλεσμα...
και κάποια στιγμή χτες ο Βενιζέλος...(τον ακούω, όποτε μπορώ...γιατί μιλάει σωστά..ανεξαρτήτως αν τον γουστάρω ή όχι...) είπε στο κοινοβούλιο...ότι ούτως ή άλλως το κάλεσμα σε δημοψήφισμα δημοσιονομικού χαρακτήρα είναι παράνομο....και να μη γελάνε...γιατί δεν ξέρουν που εμπλέκονται...)..
keep in touch......"

" Μόλις άκουσα στον Alpha...εκτυπώνονται τα ψηφοδέλτια....
το δημοψήφισμα θα κοστίσει 40.000.000 €......
επαναλαμβάνω...το δημοψήφισμα θα κοστίσει 40.000.000 €......
σιγά το ποσό...θα μου πείτε.....
να λοιπόν που λεφτά υπάρχουν....κι εμφανίζονται σε τέτοιες δύσκολες ώρες....
άκουσα επίσης...ότι επικοινώνησαν Μέρκελ και Ομπάμα....και είπαν (κουνώντας το κεφάλι, φαντάζομαι, ως κορυφαίοι γιατροί πάνω από την κλίνη του ασθενούς....) ό,τι έγιναν όλες οι δυνατές προσπάθειες για τη σωτηρία της Ελλάδας...και επομένως...;;;;; η παράγραφος παρέμεινε, ως φαίνεται, ασυμπλήρωτη....
μα πως το λέει και η Αγ.Γραφή..." Αιρετικόν άνθρωπο, μετά πρώτη & δευτέρα νουθεσία, παραιτού..."..ε, καλά...οι λεγόμενοι θεσμοί μας νουθετούν εδώ και χρόνια....και πολύ άντεξαν....ξεπέρασαν τον εαυτό τους....ως καλοί χριστιανοί....όχι...παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε....κανένα...."


 "και λίγη εθνική ανάταση...euro 2004...απίστευτο..τι ζήσαμε...δε μπορώ να ξεχάσω....δε μπορούμε να ξεχάσουμε...!!!!!!!!!!!!!!
μπορούμε να ξαναζήσουμε παρόμοιες εμπειρίες...ναι...στο χέρι μας είναι....λοιπόν συνήλθα...και θα διαβάζω για τις εξετάσεις....captain i promise...." 

https://youtu.be/wZDHLltOeVc



 επίκαιρα κι αυτά ...
https://youtu.be/kTDvT_z9z7I 


https://youtu.be/47HDK0xTPpo 



να δούμε όμως κι αυτά ...

 http://goo.gl/RyMBWk

http://goo.gl/ytQHgg 






Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Η καρδιά μου... χάρισμά σου...



                                      https://youtu.be/Po4gToNMgdM


Στίχοι:   Alice Tori Μουσική:   Γιάννης Νικολάου 1. Παντελής Θαλασσινός   Ένα παλληκάρι ήτανε μια φορά,  που αγάπαγε με πάθος μια όμορφη κυρά. Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά,  «ζήτα μου οτιδήποτε» τής λέει τρυφερά. «Αν μ’ αγαπάς» τού είπε, με νάζι και καημό,  «την καρδιά της μάνας σου εγώ επιθυμώ» Έτσι λοιπόν ξεκίνησε, να πάει στο πατρικό του,  ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο το δικό του. «Δώσε μου μάνα την καρδιά, στα πόδια της ν’ αφήσω» «Αν είναι γιε μου για καλό, εγώ στηνε χαρίζω» Κι έτσι της πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο,  μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ’ τον πόνο. Γυμνή η καρδιά τού μίλησε, προτού να ξεψυχήσει: «Χτύπησες μήπως γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι;» Με ματωμένα χέρια φτάνει στο σπιτικό της,  «να η καρδιά που γύρευες» και την αφήνει εμπρός της. Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει,  «μήπως θα `ταν καλύτερο να μού τη φέρεις Μάη...» http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=12266






Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Αγάπη... ξανά...


 Aντιγραφή από ......

https://plus.google.com/u/0/115010557050891610531

Να αγαπιέσαι και στα χειρότερα σου
Να δέχεσαι μια ζεστή αγκαλιά, αντί για μια γυρισμένη πλάτη
Να ξέρεις ότι κάποιος πιστεύει σε εσένα, ακόμη κι όταν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου
Έτσι αγαπιέσαι θαρραλέα.

Να ενθαρρύνεσαι να μην προσβάλλεσαι
Να γίνεσαι αποδεκτός, με όλα σου τα ελαττώματα
Να ακούγεσαι - να σε καταλαβαίνουν
Έτσι αγαπιέσαι θαρραλέα.

Η θαρραλέα αγάπη δεν έχει σχέση με την έλλειψη πειθαρχίας ή την αδυναμία του γονιού να επιβληθεί.
Η θαρραλέα αγάπη είναι τόσο ισχυρή που είναι ικανή να φανερωθεί ακόμη και στις πιο σκοτεινές ώρες - 
και να φωτίσει τον δρόμο.
Είναι εύκολο να αγαπάς τα υπάκουα παιδιά, που έχουν συμμαζεμένο το δωμάτιό τους, έχουν τελειώσει τα μαθήματά τους
χωρίς φασαρία και έχουν καλή διάθεση.
Έτσι, οποιοσδήποτε μπορεί να δείξει αγάπη.
Το να δείχνεις αγάπη, όμως σε ένα παιδί εκνευρισμένο, που έχει χάσει τον δρόμο του, που δεν έχει καλή διάθεση,
που γκρινιάζει ή είναι επιθετικό - το να του δείχνεις αφοσιώση και αγάπη άνευ όρων, θέλει δύναμη, θέλει κουράγιο.

Δεν είναι η ακλόνητη αγάπη που χαλάει το παιδί, είναι μάλλον η κλονισμένη καθοδήγηση.

Τα παιδιά είναι τα θαύματά μας, η αγάπη μας γι' αυτά κρατάει αιώνια

Positive Parenting: Toddlers and Beyond
Απόδοση: Γεωργία Γεωργιάδου




Σάββατο 11 Απριλίου 2015

... καλά βαψίματα ... και καλά ξεμπερδέματα ...


 "...ο ζητών Εμέ... ου περιπατήσει εν τη σκοτεία...
...αλλ'έξει το Φως της ζωής..."





...αν θέλετε να το διαβάσετε... κάντε ένα κλικ...

...δάσκαλοι... με αξιοπρέπεια και φιλότιμο...   
...εύχομαι να πολεμάμε όλοι σ'αυτό το μετερίζι ....
σε όλη μας τη ζωή... όσο δύσκολο... κι αδύνατο και αν φαίνεται ...
...κάποιες φορές ...