TV, my love...

         ...φτάνοντας αισίως στην ώρα που σερβίρεται το μεσημεριανό φαγητό στο νηπιαγωγείο μας...και δοξολογώντας τον καλό θεό που μας έστειλε τη σούπερ τραπεζοκόμο που τρέχει ως άλλος Τιραμόλας, παντού...και σχεδιάζοντας κάποια κομμάτια μιας εκ των πασχαλινών κατασκευών...και μιλώντας, ακούγοντας, ρωτώντας διάφορα...κι ενώ πάντα η κυρία λέει ησυχία στην τραπεζαρία, "πάντα μιλάς κι εσύ κυρία", όπως υπογραμμίζουν δικαίως τα σπίρτα...

           ...ρώτησα και τι κάνουν όταν πάνε στο σπίτι τους..ήξερα τι θα επακολουθούσε βέβαια..αλλά ήθελα να το ξαναζήσω.....ε, κάποια ξέρω ότι πάνε ποδόσφαιρο, κάποια άλλα ζωγραφική, yoga...κολυμβητήριο...κ.λ.π...το μόνο που απαντάνε φωνάζοντας, γεμάτα ενθουσιασμό, ενώ γυαλίζουν τα μάτια τους, είναι πως βλέπουν σειρές στην τηλεόραση..πολλές...Μπρούσκο, Μουρμούρα, Ταμάμ, Χάρτινα ή Δίδυμα ή Ασημένια φεγγάρια...μπερδεύτηκα...Τρελή οικογένεια, Oι συμμαθητές, Το σόϊ σου, Πάμε πακέτο, 50-50..Μάλιστα σεφ.....συγχωρέστε με αν λησμονώ κάποια...

            ...πάντως βλέπω ότι δεν επικοινωνώ με τους μαθητές μου...δεν έχουμε κοινά σημεία συζήτησης..θέλουν κι αυτά να πουν τι είδαν και να σχολιάσουν τις εξελίξεις...κι η κυρία τους σηκώνει τους ώμους......κι ύστερα θέλουμε να προοδεύσουμε εργαζόμενοι σύμφωνα με τις επιταγές της νέας αλλά & παλαιότερης παιδαγωγικής & ψυχολογίας...μμμμ..μάλιστα..εδώ σου λέει η δασκάλα δεν ξέρει να πει αν της αρέσει ο τάδε ήρωας του τάδε έργου..ή να πει τι νομίζει πως θα γίνει παρακάτω...
              E..τι να κάνω η καϋμένη..νιώθω ανεπαρκής...τ'oμολογώ μετά παρρησίας..ίσως να ήμουν αποτελεσματικότερη στη Δ/θμια, όπου θα μπορούσα να συζητώ για κανένα NCIS, CSI, Εlementary, Grey's anatomy κι άλλα σπουδαία..που ούτε κι αυτά βλέπω πλέον..καθώς κουτουλάω στην πολυθρονίτσα μου....σκεφτόμενη πώς θα κάνω το 24ωρο τουλάχιστον 48ωρο....να τ'αφήσω;...όχι...βάλε 96ωρο...

Εκ στόματος γονέων...

 Αυτά κι άλλα πολλά...

- Θέλω να πάρω τη μικρή τώρα...γιατί θα πάμε στο γιατρό...
(έχει κολυμβητήριο, αλλά δε σας το λέω...)
- Μα γιατί δεν έχετε κουδούνι στην εξώπορτα;
- Ανοίξτε μου γρήγορα να σας δώσω το φαγητό του μικρού...
- Μα γιατί είναι και τα δύο τμήματα διάλειμμα...
...αφού σας έχω ζητήσει να βγαίνετε χωριστά! 
- Μα θα πρέπει να εκτιμάτε πιο σωστά τις καταστάσεις 
και να μη μας παίρνετε τηλέφωνο
επειδή σας είπε το παιδί ότι το τσίμπησε μια μέλισσα... 
- Καλέ, δέστε το κορδόνι του μικρού, δεν το βλέπετε; 
- Γιατί δε μας τηλεφωνήσατε, αφού έπεσε στην αυλή; 
- Μα δεν καταλαβαίνετε ότι δεν τρώει 
γιατί του σερβίρετε το φαγητό του πολύ ζεστό;
-  Μπα, τίποτα δε μαθαίνουν στο νηπιαγωγείο...
ευτυχώς εμένα το παιδί μου λύνει εξισώσεις... 
- Θα σας κάνω αναφορά στην υπηρεσία 
αφού βλέπω ότι δεν καταλαβαίνετε...
- Μπράβο σας...πόσα πράγματα έχει μάθει η κόρη μου... 
- Πείτε μου τι θέλετε κι εγώ θα σας το φέρω...μη διστάσετε! 
- Μα πότε θα πάτε καμιά εκδρομή; 
- Και γιατί δεν κάνετε γιορτή; 
- Πάλι άρρωστη η κυρία; Τι θα γίνει επιτέλους;
- Ε...ξεχάστηκα (κι άργησα μισή ώρα) να έρθω να πάρω το παιδί.... 
- Ε...δεν άκουσα το τηλέφωνο...
(2 ώρες το παιδί μόνο του στο σχολειό...) 
- Α, αυτό το τηλέφωνο δεν ισχύει πια..- Έχετε άλλο; 
- Το δικό μου κινητό...αλλά δεν πιάνει σήμα... 
- Και πώς θα επικοινωνούμε; - Ε, στο τηλέφωνο του σπιτιού - Κι αν δεν είστε εκεί; 
(σήκωμα των ώμων...)
- Πολύ καλή δουλειά κάνετε..μπράβο σας! 
..σ'άλλα σχολειά δεν κάνουν τίποτα..απολύτως... 
- Ε, θα πάρω νωρίτερα το μικρό...
...γιατί τον ρώτησα αν θέλει να έρθει σπίτι και ήθελε...
- Α, ναι..ξέχασα να σας πω ότι θα πάρει το παιδί η γειτόνισσα...
- Μα μυαλό θέλει για να καταλάβετε 
ότι δεν πρέπει να ακουμπάνε τα μπουφάν μεταξύ τους; 
...γιατί έτσι θα κολλήσουν ψείρες... 
- Του έχω πει ότι, αν τον δέρνουν, θα δέρνει κι αυτός! 
- Καλά, αν δε θέλει η καθαρίστριά σας (με σύμβαση) 
να έρχεται και το μεσημέρι, θα φύγει, να έρθει άλλη!
(ποια να φύγει βρε παιδιά...αυτή που μας καθαρίζει 
καλύτερα από το σπίτι της και κάναμε 100 χρόνια να τη βρούμε;)
- Κάνει πολλές απουσίες γιατί χωρίσαμε με το πατέρα της
και της κάνω όλα τα χατήρια... 
- Μα έχετε φτιάξει πολύ ωραίο ιστολόγιο!
(Ε, ναι...αυτό το ομολογούμε κι εμείς...αγαπημένοι μας γονείς...)